Alman hava kuvvetleri ve İkinci Dünya Savaşı başlarında dünyanın en büyük ve güçlü hava filosuna sahipti. Dünyada en çok uçak düşürmüş pilot olan Erich Hartmann dünyada havadan en çok yer hedefini yok etmiş , savaş bittikten sonra dünya havacılığına birçok şey katmış olan ve inanılmaz yeteneğe sahip pilotları yetiştiren Alman hava kuvvetleri korku ile takip ediliyordu. İkinci Dünya Savaşı'nın sonlarına doğru uçak üretimi çok çok azaldı ve savaşın sonlarına doğru Almanya neredeyse bir tek uçağı kaldıramayacak hale geldi.
Birinci Dünya Savaşı'nda modern uçak üretiminde Almanlar başı çekmekteydi.
Hatta o yıllarda metal uçaklar üretebilen nadir ülkelerden biriydi. Almanya'nın çoğu zaman İkinci Dünya Savaşı'nda mühendisliği geliştiği anlatılır. Fakat Birinci Dünya Savaşı'nda özellikle uçak teknolojisinde muazzam el işçiliği ustaları mevcuttu.
Almanya Birinci Dünya Savaşı'nı kaybettikten sonra galip devletler bu durumu fark etmiş ve Versay Anlaşması'yla Alman askeri havacılığını yasaklamışlardı. O dönem hava kuvvetlerinde yer alan personel de sivil uçak üretmişler ve gizlice ordu için çalışmaya devam etmişlerdi. "1920, 1930 arasında posta uçakları olarak üretilen Hencleal, HD 40 bir aslında bir avcı uçağı HE yetmiş de bir bombardıman uçağı.
Ulaşım ve bombardıman için üretilmişlerdi. Hitler, Versay Antlaşması'nı geçersiz sayıp Alman Hava Kuvvetleri resmen tekrar kurduğunda ise şirketlerde gizlice çalışan askerlerine tekrar üniformalarını giydirmiş
Birinci Dünya Savaşı'nın kahraman pilotlarından ve partiden yakın arkadaşı Herman Göring'i getirmişti. Hitler artık açıkça uçak üretimine geçildiğinde Huncle, Uncurces ve Masterchemi gibi ünlü uçak üreticilerinin kontrolünü devlete bağlamıştı
Bu dönemde Almanya'nın askeri harcamalarının yüzde 45 hava kuvvetlerine gitmekteydi. 1936 yılında Almanya 5112 uçak üretirken Britanya 1877 uçak Amerika Birleşik Devletleri ise 1141 uçak üretebilmişti
Savaş planlarını hızlandıran Almanya'da büyük bir uçak üretim tesisi inşa edilmişti. Bu tesis güçlü duvarlar ile desteklenmiş ve bir noktaya değil tek bir bombalamada tüm fabrikanın zarar görmemesi için dağınık halde inşa edilmişti
Jancors, Henkel ve mesaj Schnit gibi üreticilere çok ciddi paralar akmaktaydı. Ancak bu şirketlerin paradan çok önemsedikleri konu, hayallerindeki uçakları imal etmeleriydi. Bu fabrikalarda çalışan işçiler de çok iyi şartlarda hayatlarını devam ettirmekteydiler.
ilerleyen yıllarda havacılık sektöründe çalışan işçi sayısı üç milyon kişiye ulaşmıştı. Savaş başlamadan önce bu fabrikalardan H E 111 orta sınıf bombardıman uçağı 88 hafif bombacı. 87 bombardıman uçağı ve M E 109 avcı uçağı seri şekilde üretilmişti. Böylece Avrupa'daki savaş başlamadan 1939 yılında Alman Hava Kuvvetleri dünyanın en iyi ve 4000 gelişmiş savaş uçağı Ile en büyük hava filosu haline gelmişti. Almanya'nın Polonya saldırısında ve çok iyi bir sınav vermişti. Şimdi Avrupa'nın iki büyük hava kuvveti olan Fransa ve Britanya hava kuvvetleriyle savaşlar başlayacak. Almanya'nın batı seferinde uçakları günde dört beş kez havalanırken Fransız Hava Kuvvetleri uçaklarını günde bir kez havalandırabiliyordu. Fakat bu sefer de Alman hava kuvvetlerinin önemli bir dezavantajı ortaya çıkmıştı. O dönemde Stuka uçaklarının üretimine yoğunluk veren Almanya bu uçakların müttefik avcı uçakları karşısında ve korumasız olduklarını anladılar. Bu arada müttefikler de uçak üretimine hız vermeye başlamıştı. Resmi olarak Almanya ile savaşa giren Britanya savaş uçağı üretiminde Almanya'ya yetişmeye başlamıştı
1939 yılında Almanya 8295 uçak üretirken Britanya 7940 uçak üretmişti. 1940 yılında ise Almanlar 10247 uçak üretirken Britanya o yıl Almanya'yı geçerek 15049 üretmişlerdi. Başka bir önemli konu da sadece üretim değil bakım ve tamirat üzerineydi. Müttefikler savunma pozisyonunda olduklarından arızalı ya da hasarlı dönen uçaklarını üstlerinde rahatça tamir ederken Almanlar ele geçirdikleri bölgelerde bunu önemsememişti.
Hasarlı ya da arızalı dönen uçaklar Almanya'ya geri gönderilerek üretim tesislerinde tamiri ya da bakımı yapılıyordu. Bir önemli konu da Tiger tanklarının üretiminde değindiğimiz gibi uçaklarda da üretim süresiydi.
Alman savaş araçlarının bizlerde hayranlık uyandırmasının önemli nedenleri gösterişli ve iyi mühendislik içermesidir. Uçak üretiminde de başı çeken üç firma Hitler'in gösterişli savaş araçlarını sevdiğini bildiklerinden seri üretime geçecek makineler yerine el işçiliğinde ısrar etmekteydiler üretim sayısını düşürmekteydi. El işçiliği hem uzun sürüyor hem de çok maliyetli oluyordu. Herman Lutfağa Pen'in başına geçtiğinde üretim sorumlusu olarak sıkı dostu Ers UdEt'i başa geçirmişti
Birinci Dünya Savaşı'nı kahramanlaşmış pilotlarından biriydi. Fakat İkinci Dünya Savaşı'nda bu şöhretin ve mevkinin tadını çıkarmaya çalışan, vatanı için işine yoğunlaşmaktan çok gününü gün etmeyi seven bir komutandı. Müttefikler şirketlerine çok az karla yapmaları için baskı yaparken Alman şirketleriyle eldeki ham madde miktarını bile aşan devasa kontratlar yapmıştı. Işler kötüye gitmeye başladığında ise Hitler üretim önceliklerinin belirlenmesini kendi yetkisi altında toplamıştı
Işte işlerin kopmaya başladığı nokta da tam burasıydı. Hitler elde edilen başarılar ya da başarısızlıklara göre neredeyse altı haftada bir üretim önceliklerini değiştirmekteydi. Ünlü Alman pilot Adolf Kalan devamlı olarak yapılan hatalarda
Sesini yükseltse de Hitler'e yaltaklanmak için bu kararların doğru olduğunu savunuyorlardı. Küçük bir örnek vererek bunu daha iyi anlatmış olalım. Hükümet uçak üreticisine avcı uçaklarına öncelik verilmesini ve bu uçaklara yapılan ekler bildirmekteydi. Üretici seri üretim için hazırlıklarını yapıyor ve montaj işlemi başlıyordu. Ama birden durun ağır bombardıman uçağı üreteceksiniz diyorlardı. Ve bu durum sık sık yaşanıyordu. Böylece yapılan talepler içinde bir karmaşa oluşuyordu. Bu hem ham madde hem zaman hem işçilik hem de ekonomik olarak üretimi etkiliyordu. Ayrıca şirketler Hitler'e yeni projeler ile gittiklerinde Hitler'in bunlardan çok memnun olduğunu gördüyordu.
